Σάμαλι: Μια ανάμνηση γεμάτη γλύκα που αναδύεται στο μυαλό από τα παλιά χρόνια,όταν ήμουν στο Νηπιο. Εκεί,την ώρα του διαλείμματος,ερχόταν ο αγαπημένος μας κουλουράς,με την τάβλα φορτωμένη σάμαλι κ μυρωδάτα κουλουρια,κ με ένα διαπλατο χαμόγελο. Μαζευόμασταν γύρω του φωνάζοντας όλο χαρά,κι αδειαζαμε την πεντανόστιμη πραμάτεια. Τι γλύκα,τι άρωμα,τι υπέροχη αυτή η γεμάτη γεύση που σου γέμιζε το στόμα σιρόπι κ μαστίχα...Όσες φορές κι αν έχω φάει σάμαλι από τότε, ποτέ δεν ένιωσα αυτή την μοναδική γεύση που ένιωθα τότε. Όμως η προσπάθεια πάντα ανταμείβει.