Για τον καφέ

Παλιά, όταν ήμουν πιο μικρή, την βρώμη δεν ήθελα ούτε να την βλέπω. Δεν ξέρω, μου είχε αφήσει άσχημη εντύπωση. Εκείνος ο χυλός μου φαινόταν κάπως. Βασικά δεν ήταν και τόσο διαδεδομένη, όπως είναι σήμερα. Και πάντα πίστευα πως αυτόν τον χυλό τον έτρωγαν μόνο ηλικιωμένοι που δεν είχαν τα δόντια τους!! Ναι, αυτή την εντύπωση είχα και γι αυτό αρνιόμουν για χρόνια να το φάω.

Έψαχνα απεγνωσμένα να βρω τη συνταγή της μπουγάτσας αυτής. Μπουγάτσα Πελοποννήσου, Πατραϊκή ή νηστίσιμη. Την έκανε η γιαγιά μου. Και μας την έφερνε τυλιγμένη μόλις την έφτιαχνε. Ένα μυρωδάτο κέικ, που δεν ήταν όμως κεικ. Αφράτο ψωμί που δεν ήταν όμως ακριβώς σαν το ψωμί.Πάντα το σκεφτόμουν αυτό το ψωμο-κέικ και την γεύση που μου άφηνε στο στόμα. Αλλά και πολλές αναμνήσεις από την παιδική ηλικία.

Mπορεί να άνοιξε λίγο ο καιρός, μπορεί κάποιοι να βγήκατε στις παραλίες, να αρχίσατε τις σαλάτες (εσείς, όχι εγώ… ακόμα), το καλό πρωινό χρειάζεται.Και τι ποιο ωραίο από τις αφράτες τηγανίτες (pancakes). Πολύ όμως αφράτες. Φουσκωτές και νόστιμες. Και για να γίνουν και πιο ‘’υγιεινές’’ σερβίρετε με μέλι και φρέσκα φρούτα. Αφράτες τηγανίτες(αρχική συνταγή εδώ)Υλικά100 ml γάλα165 ml ξινόγαλα220  γρ.

Καλή Χρονιά να έχουμε.Να έχετε μια υπέροχη χρονιά γεμάτη με αυτά που επιθυμείτε και αγαπάτε. Και ο νέος χρόνος να φέρει υγεία και ευτυχία σε όλους.Δεν θα σας πω για νέα ξεκινήματα, νέους στόχους, ξεκαθαρίσματα και καταγραφή για το τι θα κάνουμε τη νέα χρονιά. Είναι κι αυτά σαν τη ''δίαιτα από Δευτέρα''.

Kάθε σαββατοκύριακο πρέπει οπωσδήποτε να φτιάξουμε ένα κέικ. Για το πρωϊνό, για το σχολείο, για τον καφέ, για να απαντήσουμε στο ερώτημα ‘’έχουμε κάτι να φάμε?’’.Εκτός των συνηθισμένων σοκολάτας-βανίλιας, κάνουμε και λίγο διαφορετικά κέικ.Με καρότο έχω κάνει αυτό και τώρα δοκίμασα ένα άλλο πασπαλισμένο με καρύδα τριμμένη. Η καρύδα δίνει πολύ ωραία γεύση σε αυτό το κέικ.