Πρωινό

Καλή σας μέρα και καλή εβδομάδα!Σήμερα θα σας διηγηθώ μια μικρή ιστορία για κάποιο κοριτσάκι που όταν ήταν μικρό δεν αγαπούσε το ταχίνι. "Δύσκολη γεύση για παιδιά, λογικό είναι!" έλεγαν κάποιοι. "Μα είναι κρίμα, καλό είναι να τρώει ταχίνι!!" έλεγαν άλλοι. "Μα να έχουμε δικό μας ταχίνι, να ξέρουμε πόσο καλό κάνει και πόσο αγνό είναι και να μη θέλει ούτε να το δει;;;" ψιθύριζαν κάποιοι άλλοι.

Αυτό το κέικ το είχα ξαναφτιάξει πριν δυο εβδομάδες περίπου. Δηλαδή όχι αυτό ακριβώς.Την αρχική συνταγή. Ηθελα να δοκιμάσω την μπύρα μέσα σε κέϊκ. Από νοστιμιά δεν το συζητώ, αλλά από φούσκωμα δεν τα πήγαμε καλά. Βέβαια η αρχική συνταγή είχε μοσχολέμονο (λάϊμ) αλλά εγώ είχα φρέσκα μυρωδάτα λεμόνια από κήπο και είπα να τα αξιοποιήσω.

Τέλεια μικρά ρολάκια με μια ζύμη με ιδιαίτερο άρωμα πορτοκαλιού και μια γέμιση γεμάτη υγεία, νοστιμιά, σοκολάτα, ταχίνι και πορτοκάλι! Σκέφτεστε κάτι καλύτερο;;; Είναι πολύ εύκολο να γίνουν, ακόμα πιο εύκολο να φουσκώσουν και χρειάζονται λίγο ακόμα χρόνο για να ψηθούν και να γίνουν αφράτες πρωινές λιχουδιές.

Πρωινό ξύπνημα! Ένας καφές με τη ...ψυχή στο στόμα!!  Γρήγορα, να ντυθούν τα παιδιά για να περάσει το σχολικό ή να τα πάμε στην ώρα τους στο σχολείο! Μετά, κατευθείαν στο γραφείο!! Η δουλειά αρχίζει κι εμείς ...ονειρευόμαστε την ώρα που θα πιούμε τον δεύτερο καφέ της μέρας, λίγο πιο ήρεμα, έστω και σε ώρα δουλειάς με λίγο κολατσιό που θα μας κάνει να γεμίσουμε ενέργεια!

Μελίμηλον!!! Σας λέει κάτι η λέξη;;; Αν όχι να ...βοηθήσω... μελίμηλον λεγόταν η μαρμελάδα που έφτιαχναν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, σιγοβράζοντας κυδώνια με μέλι, αφού πρώτα τα έβραζαν σε κρασί. Έτσι, ανακαλύφθηκε και η πηκτίνη... βλέποντας ότι έπηζαν κι έτσι τα διατηρούσαν.