Γλυκές συνταγές

Sweet november! Κι εγώ έχω να εμφανιστώ κάτι μήνες! Ο χρόνος τρέχει, περισσότερο ή λιγότερο ευχάριστα, το φθινόπωρο πλησιάζει στο τέλος του κι ο καιρός μόλις που αρχίζει να μας δίνει μια πρώτη γεύση χειμώνα. Είναι δύο  εβδομάδες τώρα που η κυδωνιά απέναντι έγινε κατακίτρινη και ρίχνει τα φύλλα της σε κάθε πέρασμα του ανέμου ενώ η αμπέλοψη κατακοκκίνησε θαρρείς από ...ντροπή.

Το σπιτικό παρφέ γιαουρτιούΗ εποχή των ατελείωτων παγωτών έφτασε! Η εποχή που, κάποτε, μετρούσαμε πόσα παγωτά φάγαμε και κάναμε κόντρα ποιός θα νικήσει. Ποτέ δεν είχα νικήσει! Πάντα κατάφερνα να φτάσω κοντά στην κορυφή και τότε ήταν που ο ξάδερφός μου έτρωγε ακόμα ένα ή δύο και με νικούσε! Ευτυχώς που δεν το έπαιρνα και κατάκαρδα!

Αχ αυτά τα ροδάκινα! Κάθε καλοκαίρι, το καρπούζι και τα ροδάκινα τα τιμώ και με το παραπάνω μια και είναι, μακράν, τα λατρεμένα μου φρούτα. Φυσικά, είμαι από εκείνους τους καλοκαιρινούς τύπους που, αν και μου αρέσουν τα φρούτα κάθε εποχής με μικρές εξαιρέσεις, την άνοιξη και το καλοκαίρι νομίζω ότι ζω στον φρουτοπαράδεισο!

Από τα ωραιότερα σιροπιαστά γλυκά με ανατολίτικο αέρα σε εκδοχή ατομική και φουλ στο σιρόπι. Τραγανά φύλλα με μοσχοβολιά βουτύρου και πλημμυρίζουν το στόμα γλύκα και νοστιμιά από το μέλι, τα καρύδια και το κανελογαρίφαλο.

Ολόφρεσκο, αρωματικό και υπέροχα γλυκοσοκολατένιο αλλά κάτασπρο, με κριτσανιστό περίγυρο και μια νότα Ανατολής με τα ξηροκάρπια που, χαριτωμένα, μπερδεύτηκαν με την άχνη και την κανέλα αυτό το mille feuille θα σου κλέψει το νου, θα σε αποπλανήσει και θα σε ταξιδέψει.Γαλλικό δεν το λες, αν και η καταγωγή του είναι από την αγαπημένη Γαλλία, ανατολικό δεν το λες γιατί, απλά, έχει μια δόση από άρωμα Α